-
1 spotni|eć
pf (spotnieję, spotniał, spotnieli) vi 1. (pokryć się potem) to perspire, to sweat- czoło mu spotniało sweat broke out on his brow- spotniał ze strachu he was sweating with fear ⇒ potnieć2. przen. (pokryć się parą) to mist over, to get covered by steam- lustro w łazience spotniało the mirror in the bathroom misted over ⇒ potniećThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spotni|eć
См. также в других словарях:
spotnieć — dk III, spotniećeję, spotniećejesz, spotniećej, spotniećniał, spotniećnieli, spotniećniały, spotniećniali «pokryć się potem; spocić się» Spotniał ze strachu. Spotniałe czoło. Spotniałe ręce. przen. «o twardej, gładkiej powierzchni czegoś, zwykle… … Słownik języka polskiego
